Komputery jako mechaniczne urządzenia liczące istniały od wieków, jednak komputer w sensie współczesnym to urządzenia elektryczne czy elektroniczne, a takie pojawiły się dopiero w XX wieku. Pierwsze komputery nie przypominały wyglądem tych współczesnych, miały spore rozmiary oraz zużywały ogromne ilości energii. Jako przykład możemy podać konstrukcję „Z3” zbudowaną w 1941 r. przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse. Z tego artykułu dowiesz się jaka była historia komputerów osobistych.
SPIS TREŚCI
Pierwszy komputer
Z3 był pierwszym działającym w pełni automatycznym urządzeniem tego typu, o zmiennym programie. Wykorzystywany był w czasie wojny do obliczeń niezbędnych przy projektowaniu skrzydeł samolotów.„Z3” był maszyną nowatorską, wyprzedzającą swoją epokę, jednak po zakończeniu II wojny światowej, z przyczyn politycznych i społecznych nie zyskał on szerokiego uznania w świecie. Głównym ośrodkiem rozwoju informatyki stały się wtedy Stany Zjednoczone, i to właśnie tam spopularyzowano szereg rozwiązań wcześniej użytych już w niemieckiej konstrukcji.
Amerykańskim odpowiednikiem Z3 był „ENIAC”, skonstruowany w latach 1943-1945, dla potrzeb wojskowych, i to właśnie ta maszyna przez wiele lat niesłusznie uznawana była za pierwszy na świecie komputer.
Niniejszy wpis nie dotyczy jednak ogólnie komputerów, a konkretnie komputerów osobistych, czyli takich wykorzystywanych głównie w domu lub biurze. Budowa komputera osobistego właściwie nie zmieniła się od momentu jego powstania. Składa się on z takich samych podzespołów co kilkadziesiąt lat temu, zmieniło się natomiast zaawansowanie technologiczne, rozmiar oraz stopień zintegrowania tych podzespołów.
Budowa komputerów osobistych
Podstawowym elementem każdego komputera jest płyta główna, stanowiąca bazę do instalowania pozostałych podzespołów. Na płycie głównej umieszczony jest procesor, który jest najważniejszą częścią komputera, odpowiedzialną za przetwarzanie i wykonywanie operacji.
Zamontowane na płycie gniazda i różnego typu złącza, pozwalają na podłączenie całej gamy kart rozszerzeń, dyski twarde czy napędy optyczne. Porty komunikacyjne umieszczone na płycie głównej umożliwiają przepływ informacji pomiędzy komputerem i innymi urządzeniami zewnętrznymi. Warto również wspomnieć o karcie graficznej, która odpowiada za wyświetlanie na monitorze informacji generowanych przez komputer
Historia komputerów osobistych, początek
Podanie konkretnej daty powstania pierwszego komputera osobistego, jak również określenie firmy, która go wyprodukowała, nie będzie łatwe. O palmę pierwszeństwa kłócą się tutaj Xerox, HewlletPackard oraz IBM. Jednak pierwszym komputerem osobistym powszechnie uznanym przez tzw. świat zachodni była konstrukcja z 1974 roku firmy MITS nazwana Altair 8800.
Właściciele firmy nie byli jednak w stanie poradzić sobie z problemami technicznymi, jakie wkrótce się pojawiły, oraz z ogromnym zapotrzebowaniem na nowy produkt, co w konsekwencji zmusiło ich do sprzedaży firmy i wycofania się z rynku informatycznego.
Kolejnym pretendentem do miana pierwszego komputera osobistego jest Apple, który jako pierwszy był masowo, jak na tamte czasy produkowany i faktycznie trafiał do szerokiej rzeszy odbiorców. Druga generacja Apple, weszła do produkcji w 1981 roku i była już wyposażona w prosty edytor tekstu oraz arkusz kalkulacyjny, przez co komputer stał się faktycznie pożytecznym narzędziem do pracy w domu czy biurze.
Niewątpliwy sukces Apple zauważył IBM, i do idei prostej i taniej architektury dodał otwartą architekturę budowy komputera, co zaowocowało 12 sierpnia 1981 roku, wprowadzeniem na rynek pierwszego komputera IBM o nazwie PC 5150. Często to właśnie ten moment uważany jest za „narodziny” komputera osobistego, i nie chodzi tutaj tylko o nazwę IBM PC która zaistniała wtedy po raz pierwszy.
Dwa lata później, 8 marca 1983 roku, debiutuje IBM PC/XT, od którego wywodzi się ogromna większość wyprodukowanych na świecie komputerów, dlatego w dalszej części prezentacji przedstawię historię komputerów osobistych, w oparciu o IBM PC i jego liczne klony.
Wprowadzenie interfejsu graficznego
Pierwsze komputery osobiste wyposażone były w system operacyjny z interfejsem tekstowym (CLI – Command Line Interface). Firma IBM w kwestii oprogramowania, od samego początku współpracowała z Microsoftem, a co się z tym wiążę, już pierwsze komputery klasy IBM PC wykorzystywały oprogramowanie Microsoft. Zanim wprowadzono sterowany myszką system Windows, używało się poleceń tekstowych systemu operacyjnego DOS, wprowadzanych za pomocą klawiatury. Wiązało się to z koniecznością znajomości wielu komend, przez co obsługa komputera nie była łatwa dla przeciętnego użytkownika.
Wynalazcą graficznego interfejsu użytkownika (GUI Grahical User Interface) był Xerox. Nie zdecydowali się oni jednak wejść na rynek komputerów osobistych, i sprzedała prawa do swojego wynalazku firmie Apple, która w 1983 roku wprowadziła pierwszy komputer osobisty obsługiwany przez interfejs graficzny. Prezentację pierwszego graficznego środowiska pracy firmy Microsoft, miała miejsce w listopadzie 1984 roku, lecz była to tylko nakładka graficzna na system Dos.
Na zupełnie niezależnie działający system Windows 95, trzeba było poczekać do roku 1995. W marcu 1993 roku na rynku ukazał się wyprodukowany przez firmę Intel procesor Pentium. Był to pierwszy tzw. procesor hybrydowy, w którym były de facto zintegrowane dwa procesory i486.
Rewolucja procesora Pentium
Zastosowane w nim nowatorskie rozwiązanie pozwalało wykonywać dwie instrukcje jednocześnie, co znacznie poprawiło wydajność komputera. Początkowo procesory pentium miały częstotliwość taktowania 60 i 66 MHz, która była w miarę upływu czasu systematycznie powiększana. W 1996 roku procesory pentium wyposażono w zestaw instrukcji MMX (MultiMedia eXtensions), co wraz z montowaną wtedy w komputerach pamięcią rzędu kilkudziesięciu megabajtów, sprawiło, że komputer stał się prawdziwym urządzeniem multimedialnym.
Opisując historię komputerów osobistych, warto zwrócić uwagę na moment połączenia ich w sieć. Pomysł ten okazał się przełomowy w rozwoju informatyki. Internet w znaczeniu ogólnym, to właśnie sieć połączonych ze sobą komputerów. Przeciętny użytkownik utożsamia Internet ze stronami www, jednak jest to tylko jedna z usług, obok poczty elektronicznej czy telefonii voip, jakie obecnie świadczone są w szeroko pojętym Internecie.
Internet i historia komputerów osobistych
W Polsce Internet zaistniał w 1991 roku, jednak pod przysłowiowe strzechy trafił dopiero w 1996 roku, kiedy Telekomunikacja Polska uruchomiła dostęp anonimowy z wykorzystaniem modemów. Pierwsze łącza modemowe miały jednak duże ograniczenia techniczne, poza tym były stosunkowo kosztowne. W 1999 roku TP uruchomiła usługę SDI (stały dostęp do Internetu), a dwa lata później do sprzedaży weszła aktualna do dzisiaj Neostrada. Przez te ćwierć wieku w polskim Internecie nastąpiła prawdziwa rewolucja.
Z jednej strony prędkość łącza wzrosła kilka tysięcy razy, a z drugiej znacząco spadła cena oferowanych usług. Coraz częściej zdarza się również że z sieci można korzystać zupełnie za darmo. Warto wspomnieć także o rozwoju w ostatnich latach dostępu mobilnego. Bardzo popularne sieci WiFi oraz dostęp oferowany przez sieci komórkowe, a z drugiej strony rozwój urządzeń mobilnych, zupełnie zmieniły oblicze Internetu.
Procesory Pentium II, III i IV
Lawinowo rosnąca popularność komputerów osobistych w latach 90. ubiegłego stulecia, skutkowała równie szybkim postępem technologicznym w tej dziedzinie. Komputery wprowadzane były sukcesywnie do wszystkich dziedzin życia. Powstawały coraz to nowsze aplikacje, które wymagały również nowszego sprzętu. W maju 1997 roku zadebiutował nowy produkt Intel, procesor Pentium II, taktowany zegarem 233 i 266 MHz.
W tym samym czasie na rynku pojawiła się pamięć nowego typu (SDRAM) oraz specjalne złącze karty graficznej (AGP), co znacznie poprawiło osiągi komputera. Już dwa lata później pojawił się trzeci z serii procesorów Pentium, który był niejako kontynuacją poprzednika, poza podwyższoną częstotliwością taktowania nie wprowadzał znaczących zmian. Zmienił się natomiast system operacyjny instalowany na komputerach klasy PC.
Premiera systemu operacyjnego Windows 98 miała miejsce 25 czerwca 1998 roku. Opierał się on w dużej mierze na swoim poprzedniku z 1995 roku. Nowością było dodanie lub poprawienie standardu USB i AGP, oraz większe zintegrowanie przeglądarki internetowej. Czwarta generacja procesorów Pentium wprowadzona pod koniec 2000 roku, to kolejny spory skok technologiczny. Pierwsze Pentium IV taktowane były zegarem 1300 MHz, aby ostatecznie osiągnąć wynik 3800 MHz.
Postęp technologiczny nie ominął również pamięci ram oraz innych podzespołów komputera. Nowego typu pamięć DDR SDRAM wprowadzono w 1999 roku, miała pojemność 128 MB i była modyfikacją dotychczasowej pamięci SDRAM. Windows XP to kolejna godna uwagi odsłona systemu operacyjnego firmy Microsoft. Wydany w 2001 roku XP, królował niepodzielnie przez kilka lat, i kojarzony jest właśnie z komputerami klasy Pentium IV.
Kolejne lata nie przynosiły już tak rewolucyjnych zmian. Procesory klasy pentium produkowane są do dzisiaj. Jedyna istotna zmiana to rdzenie procesora, których liczba urosła z jednego do ośmiu. Pamięć DDR również doczekała się czwartego wydania. Pojawiały się natomiast nowe systemy operacyjne Microsoftu. Pod koniec 2006 roku swoją premierę miał nowy produkt Microsoftu; system operacyjny Vista, a dwa lata później jego następca; Windows 7 i 8. Aktualny na dzień dzisiejszy Windows 10 miał swoją premierę w 2015 roku.
.
Po spektakularnym rozwoju w latach 90. oraz na początku lat dwutysięcznych rozwój komputerów osobistych wyraźnie zwolnił, a już na pewno zmienił kierunek. Rosnąca popularność konsoli do gier w pewnym sensie wyłączyła dużą grupę użytkowników, nakręcających rozwój komputerów osobistych. Istotną zmianą ostatnich lat jest ogromny rozwój urządzeń mobilnych.
Historia komputerów osobistych i komputerów przenośnych
Komputery w wersjach przenośnych były co prawda produkowane już od wielu lat, jednak były o wiele droższe, a do tego ich parametry techniczne odbiegały znacznie od tych, jakie zapewniały komputery stacjonarne. Ogromny postęp technologiczny sprawił, że dzisiejsze komputery przenośne są niewielkich rozmiarów, do tego oferowane w przystępnych cenach, a ich parametry techniczne nie różnią się od tych oferowanych przez komputery stacjonarne.
Ostatnim stadium rozwoju komputerów osobistych jest miniaturyzacja. Wszystkie podzespoły komputerowe zostały zintegrowane w jeden moduł, zamknięty w niewielkiej obudowie. Rozmiary bardzo popularnych ostatnio tabletów, zostały zredukowane jedynie do wielkości ekranów dotykowych, w jakie są wyposażone.
Warto wspomnieć także o smartfonie czy iPhonie (w zależności od producenta), które ewoluowały z telefonów komórkowych, aby stać się „kieszonkowymi” komputerami z własnym systemem operacyjnym i sporą pamięcią.
Przeciętny posiadacz komputera osobistego wykorzystuje go do pracy, nauki czy rozrywki, i korzysta przy jego pomocy z usług Internetowych. Wydaje się, że sprzęt obecnie dostępny w pełni zaspokaja potrzeby użytkowników. Z drugiej zaś strony ogromna większość posiadaczy komputerów PC tylko w niewielkim stopniu wykorzystuje ich ogromne możliwości.
Artykuł w języku agnielskim dostępny jest na: History of Personal Computers
